• H αξιολόγηση

  • Argolida Blogs

ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΗΝ ΠΙΣΩ ΠΟΡΤΑ ΚΥΡΙΑ ΜΠΙΡΜΠΙΛΗ

Η ΚΑΥΣΗ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ

ΠΡΟΩΘΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΣΩ ΠΟΡΤΑ

Μεσούσης της οικονομικής κρίσης, η κυβέρνηση ζητά να επιδοτηθεί με δημόσιο χρήμα η καύση απορριμμάτων, μία πανάκριβη, επικίνδυνη και αναποτελεσματική τεχνολογία. Και όλα αυτά στο όνομα της πράσινης ανάπτυξης!

Στο νομοσχέδιο για τις ΑΠΕ που συζητείται αυτές τις μέρες στην Ολομέλεια της Βουλής, η κυβέρνηση συμπεριέλαβε τελικά ειδική διάταξη για την επιδότηση της καύσης απορριμμάτων. Η ρύθμιση αυτή συνεχίζει την πολιτική προκλητικών οικονομικών κινήτρων για μία επικίνδυνη τεχνολογία που δεν είναι οικονομικά βιώσιμη χωρίς επιδοτήσεις και ικανοποιεί το αίτημα των επιχειρηματιών που επί χρόνια προσπαθούν να εισάγουν την καύση απορριμμάτων στην Ελλάδα. «Βαφτίζει» επίσης ανανεώσιμη πηγή ενέργειας μια ακριβή και επικίνδυνη τεχνολογία.

Η στάση της κυβέρνησης στο θέμα της καύσης απορριμμάτων έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τις εξαγγελίες της περί πράσινης ανάπτυξης. Η τεχνολογία της καύσης είναι ευθέως ανταγωνιστική με την ορθολογική διαχείριση απορριμμάτων και ακυρώνει οριστικά το βιώσιμο μοντέλο διαχείρισης που στηρίζεται στην πρόληψη, ανακύκλωση και κομποστοποίηση των απορριμμάτων. Η καύση των απορριμμάτων με κανένα τρόπο δε μπορεί να θεωρηθεί πράσινη τεχνολογία ή τεχνολογία παραγωγής ανανεώσιμης ενέργειας.

Αυτό που κρύβει η κυβέρνηση είναι ότι με τον τρόπο αυτό προσπαθεί να μειώσει τεχνητά το εξαιρετικά υψηλό κόστος διαχείρισης των απορριμμάτων μέσα από την καύση τους, κόστος που μπορεί να ξεπερνά τα 180 ¤/ τόνο! Σε περίπτωση που τελικά η διάταξη αυτή παραμείνει στο νομοσχέδιο, τότε οι Έλληνες φορολογούμενοι πολίτες αναμένεται να επιβαρυνθούν με επιπλέον κόστος εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ στα επόμενα χρόνια, ενώ ακυρώνεται δραστικά η δυνατότητα δημιουργίας χιλιάδων νέων, πράσινων θέσεων εργασίας στον τομέα της ορθολογικής διαχείρισης απορριμμάτων.

Καλούμε την κυβέρνηση να αποσύρει την προκλητική αυτή

διάταξηαπό το νομοσχέδιο για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας.

ΕΜΕΙΣ ΣΑΣ ΤΑ ΛΕΓΑΜΕ ΚΥΡΙΑ ΜΠΙΡΒΙΛΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΛΕΒΑΡΗ!

Ετσι σας είδε ο Τύπος τον Οχτώβρη 09

μην το χαλάτε!

Και μια και ήρθαμε σ επαφή, δεν θα έπρεπε να μας είχατε προ πολλού απαντήσει στη επιστολή της 25.02.2010 ?


Περιβαλλοντικό Σωματείο

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ  ΠΟΛΙΤΩΝ

ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ

https://planetermionida.wordpress.com/

ΤΘ 109

ΚΡΑΝΙΔΙ

E/mail:  stelio@stelio.gr

Aρ. Πρωτ. 06/2010

Κ.  Τίνα Μπιρμπίλη,

Υπουργό ΠΕΚΑ

Αμαλιάδος 17
11523 ΑΘΗΝΑ                                                                                              25. 02. 2010

Κοινοποίηση:

  1. Υφυπουργό ΠΕΚΑ κ. Γιάννη Μανιάτη
  2. Υφυπουργό ΠΕΚΑ κ. Θάνο Μωραΐτη
  3. Γ. Γραμματέα Περιφέρειας Πελοποννήσου

κ. Φώτη Χατζημιχάλη

4.   Ειδικό Σύμβουλο κ. Βαγγέλη Τερζή

Συνημμένα:

α.  Δηλώσεις κ. Χατζημιχάλη 11.02.10 σε ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ

β.  Παρατηρήσεις ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ στην ΜΠΕ ( δεματοποιητή )

γ.  Φωτογραφίες δεμάτων στο Σταυρό Διδύμων.

δ.  Πρόταση ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ

ΘΕΜΑ.  ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ

Αξιότιμη κ. Υπουργέ,

« Το δις εξαμαρτείν, ουκ ανδρός σοφού εστίν »

«Η  Πελοπόννησος  βρίσκεται , σε ότι αφορά στην διαχείριση των απορριμμάτων, στην χειρότερη κατάσταση Πανελλαδικά. Η δε Αργολίδα στην χειρότερη της Περιφέρειας Πελοποννήσου ! »

Γιάννης Μανιάτης  2.1.2010

Ασφαλώς σωστή πιστοποίηση, που ούτε ο εκπρόσωπος του ΦΟ.ΔΣΑ, ούτε κανένας Δήμαρχος της Αργολίδας τόλμησε να αμφισβητήσει. Αυτό οφείλεται αποκλειστικά στις λανθασμένες πολιτικές της Περιφέρειας σε όλα τα περασμένα < χαμένα χρόνια >, και στην ατολμία των Δημάρχων της Αργολίδας.

Αυτή η αυτοσχέδια πολιτική στηρίχθηκε αποκλειστικά στο < πιασάρικο > δίλλημα: Δεματοποιτές η πρόστιμα, θυμίζει βέβαια το αξέχαστο, Καραμανλής η τανκς και είναι ψευδές. Σοβαρές σκέψεις εναλλακτικής πρότασης έγιναν. Όχι πάντως στα κέντρα αποφάσεων!

Ολοι οι εμπλεκόμενοι στην σειρά, μέχρις και του νέου Περιφερειάρχη κ. Χατζημιχάλη δηλώνουν < αν ήμουν εγώ, δεν θα είχα επιλέξει αυτή την λύση >. Εκεί μένει όμως το πράγμα.

Η κατάσταση από τις 2.01.10 (συνάντηση στα γραφεία της ΤΕΔΚ με πρωτοβουλία της Τοπικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων  του ΦΟΣΔΑ και του Υφυπουργού περιβάλλοντος κ. Μανιάτη ) δεν έχει αλλάξει, παρά τις δεσμεύσεις των κ. Δημάρχων να αποφασίσουν, να συζητήσουν με τον κ. Περιφερειάρχη και να καταθέσουν ένα υλοποιήσιμο και κοστολογημένο σχέδιο στο επόμενο δίμηνο με «προοπτική την ανακύκλωση σαν βασική κυβερνητική επιλογή. Με κάθε κόστος!»

Τουναντίον, τόσο η αμηχανία των Δημάρχων όσο και οι πρόσφατες δηλώσεις του κ, Περιφερειάρχη δεν προμηνύουν θετική εξέλιξη των πραγμάτων.

Το επικίνδυνο πολιτικό spagat που επιχειρείται < προτεραιότητα η ανακύκλωση – αλλά όλο και με καινούρια εμπόδια-  < τεχνικής φύσης > που αναδύονται από το πουθενά και συγχρόνως όμως περίεργη εμμονή στη λεγόμενη < λύση > του δεματοποιητή, οξύνει  μόνο το ήδη υπάρχον αδιέξοδο.

Ποιος φρενάρει λοιπόν την ανακύκλωση και γιατί ?                                                                                                    – Η ιδιόρρυθμη και επιλεκτική τακτική της Ελληνικής Εταιρίας Ανακύκλωσης.                                                    – Η αδυναμία του ΦΟ.ΔΣΑ να προωθήσει πρόγραμμα ένταξης.                                                                     – Η ατολμία των Δημάρχων να αναλάβουν ευθύνες διαχείρισης  ( η μη λύση – πάρτε τα,  δεματοποιήστε τα, κάψτε τα, είναι όντως ποιο βολική ! ).                                                                           – Η αδυναμία της Περιφέρειας να απαγκιστρωθεί από την αδιαφανή πολιτική του πρώην Περιφερειάρχη, που μας οδήγησε όμως ακριβώς στην απαράδεκτη κατάσταση του σήμερα.

Η διαλογή στην πηγή – ανακύκλωση – κομποστοποίηση, Υγειονομική Ταφή των Υπολειμμάτων – που έχουμε κουραστεί να επαναλαμβάνουμε είναι ολοκληρωμένη διαχείριση απορριμμάτων η αποβλήτων αν και ο όρος δεν αλλάζει τίποτε.

Τώρα, για ποιόν λόγο είναι αναγκαία άλλη μια ολοκληρωμένη διαχείριση αποβλήτων και μάλιστα σας άμεση συνέχεια της καθ ίδιαν ομολογία λανθασμένης πολιτικής της προηγούμενης Περιφερειακής Αρχής, δεν είναι κατανοητό από κανένα!

Όμως εκτός αυτού, μια θολή ορολογία περιπλέκει την κατάσταση, όταν αυτή η < δεύτερη > ολοκληρωμένη διαχείριση  παρουσιάζεται σαν : Ενεργειακή αξιοποίηση, πυρόλυση, θερμική επεξεργασία, μέθοδος  πλάσμα …Όλα πάντως με κοινό παρονομαστή, την καύση ! Πρέπει < μόνο > να αποσαφηνιστεί, αποφασισθεί,  η μέθοδος ! Πάντως όπως και να έχει, κάποια «βιομηχανοποίηση» των απορριμμάτων.

Αλλά εδώ έχουμε μια κραυγαλέα αντίφαση.

Η ανακύκλωση έχει σαν στόχο την αξιοποίηση 80 εως 90 % με ένα υπόλειμμα που θάβεται υγειονομικά σύμφωνα με την οδηγία της Ε.Ε.

Η καύση έχει σαν προϋπόθεση, ει δυνατόν περισσότερα απόβλητα για μια < οικονομική > λειτουργία της μονάδας.

Είναι ανταγωνιστές λοιπόν !

Τα επιχειρήματα που αναφέρονται σε αναλογίες με ευρωπαϊκά παραδείγματα δεν πρέπει να επιλέγονται κατά βούληση για να < αποδειχθεί > το προαποφασισμένο !

Παραδείγματα άριστης ανακύκλωσης σχολιάζονται θετικά μεν με την ταυτόχρονη παρατήρηση ότι <…Εδώ όμως είναι Ελλάδα …>  Ελληνικά παραδείγματα με άριστες επιδόσεις αναφέρονται μόνον κατ ανάγκην και πάντα σαν < εξαίρεση !

Σε Ε.Ε. – πείρα τουναντίον, ενεργειακής αξιοποίησης π.χ. στην Γερμανία < ξεχνάμε >  να αναφέρουμε ότι για να είναι βιώσιμη η  λειτουργία μιας ανάλογης μονάδας είναι απαραίτητη προϋπόθεση η συνεχής ( μέρα-νύχτα ) τροφοδοσία και ότι η επίτευξη του στόχου  πραγματοποιείται με καραβάνια φορτηγών  με τα απορρίμματα από την νότια Ιταλία ! Της οποίας το επιχειρησιακό μέρος έχει αναλάβει η Μαφία * SPIEGEL . Ότι αυτό το περιβαλλοντικό κόστος δεν περιλαμβάνεται σε καμία μελέτη, εννοείται. Το κόστος που πληρώνει σε τέλη ο < ρυπαίνων >, δηλαδή ο Δημότης, επίσης όχι.

Να αναφέρουμε, ειδικά σε Εσάς την διαφορά στην διαμόρφωση της περιβαλλοντικής συνείδησης του πολίτη στα ανταγωνιστικά αυτά μοντέλα περιττεύει και αισθανόμαστε λίγο αμήχανα όταν το αναφέρουμε, αλλά είναι παράγων αποφασιστικός ! Το ίδιο αν θα θέλαμε να αναφερθούμε σε κλιματικές ισορροπίες ,μείωση ρύπων κ.τ.λ. και ανάλογες ευθύνες μας .

Πίσω στον < πρόδρομο > της καύσης, τον δεματοποιητή που πάει με περίεργο τρόπο να νομιμοποιηθεί και στο νέο Περιφερειακό σχέδιο που θα εκπονηθεί. Εδώ πρέπει να ληφθούν τα παρακάτω οπωσδήποτε υπ όψιν :

–       Ο δεματοποιητής Διδύμων ( και άλλοι έπονται ) δεν πρέπει να λειτουργήσει χωρίς να έχει προσδιορισθεί ο αποδέκτης των δεμάτων. Και φυσικά να μην νομιμοποιηθεί προ παντός, αναγκαστικά και αναδρομικά με τον σχεδιασμό.

–       Ότι όποια μορφή και αν έχει αυτή η μονάδα υποδοχής , δεν είναι ούτε αναγκαία ούτε απαραίτητη !

–       Το γεγονός, ότι και με μετριοπαθείς υπολογισμούς δεν είναι δυνατή η λειτουργία μιας  μονάδας ( κεντρικά η αποκεντρωμένα, πάντως δεν εκεί το πρόβλημα ) μέσα στα επιτρεπόμενα χρονικά όρια της < ζωής > των δεμάτων.

–       Ότι συμπεριλαμβάνοντας αυτή την απροσδιόριστη και αμφίβολη τεχνική, βαζουμε μια <μηχανή μπροστά> ενάντια σε κάθε περιβαλλοντική λογική και δημιουργούμε μια δεματοποιημένη υποθήκη.

Αν  παρ όλα ταύτα τα παραπάνω δεν είναι αρκετά, ας ρίξουμε και μια ματιά στην ΜΠΕ για τον δεματοποιητή στη θέση Δίδυμα.

Προφανώς την διάβασαν ελάχιστοι πριν αποφασισθεί η εγκατάστασή του.  Αν την είχαν όμως μελετήσει θα είχαν ασφαλώς εντελώς διαφορετική γνώμη για την ορθότητα της απόφασης.

Μια πρώτη ανάλυση της ΜΠΕ από την ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ καταλήγει στο ότι η μελέτη είναι ανεπαρκής, αναξιόπιστη, απαράδεκτη, η αν θέλετε, τουλάχιστον διαβλητή.  Αξιοπερίεργο είναι το γεγονός ότι ενώ δημοσιοποιήσαμε πλατιά σε ράδιο- TV εκπομπές, σε τοπικό ηλεκτρονικό και μη τύπο από τα μέσα Νοεμβρίου δεν είχαμε μέχρι σήμερα ένα σοβαρό αντίλογο !  Με αυτή την ΜΠΕ :

–       Ο δεματοποιητής παραμένει αόριστος   –

–       Ούτε η αναμενόμενη χρήση του είναι η κατάλληλη.

–       Ούτε η ποιότητα των παραγομένων δεμάτων είναι η αναμενόμενη.

–       Ούτε ο  αποδέκτης γνωστοποιείται.

–       Ούτε οι άμεσες περιβαλλοντικές επιπτώσεις είναι αμελητέες.

–       Ούτε η ανάγκη λειτουργίας του τεκμηριώνεται.

Και αν μετά όλα αυτά ο Δεματοποιητης < βαφτίζεται > σταθμός μεταφόρτωσης ! Δεν αλλάζει  απολύτως τίποτα. Τα ερωτήματα παραμένουν :

–       Μεταφορτώνει : – τι ακριβώς ? προς που ? πότε? Για ποιόν λόγο ?  Και μετά την «μεταβατική» περίοδο, που δεν προσδιορίζεται χρονικά, τι γίνεται ?

Και επί πλέον   :  πόσο κοστίζει ? ποιος πληρώνει ?

και τέλος, σημαντικό ! ποιός   κερδίζει ?

–       Αν συνεχίσουμε όμως έτσι δεν θα λύσουμε το πρόβλημα !

« Ο Einstein είχε πει κάποτε, ότι εάν προσπαθήσουμε με το μυαλό με το οποίο δημιουργήσαμε ένα πρόβλημα, με το ίδιο μυαλό να το λύσουμε, τότε θα αποτύχουμε!             Αυτό σημαίνει ότι, αν δεν αλλάξουμε μυαλά, δεν πρόκειται να λύσουμε το πρόβλημα!»

Γιάννης Μανιάτης 7.3.2009  στην Ημερίδα της ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ.

Η  ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ. ζητά μια συνάντηση μαζί σας για να εκθέσει και προφορικά τις απόψεις της και να συζητήσει μαζί Σας πως και αν μπορούμε να < αλλάξουμε μυαλά > για να λύσουμε το πρόβλημα.

Με εκτίμηση.

Στέλιος Σταματάκης

Πρόεδρος

Του περιβαλλοντικού Σωματείου

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ  ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ

ΘΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΜΥΑΛΑ? ΠΟΤΕ ?

Γ. Μανιάτης Υφυπουργός.    ΥΠΕΚΑ                                            Albert Einstein

(ιζ) Λοιπές Α.Π.Ε.
(συμπεριλαμβανομένων και των
σταθμών ενεργειακής αξιοποίησης
του βιοαποδομήσιμου κλάσματος
αστικών αποβλήτων που πληρούν
τις προδιαγραφές της Ευρωπαϊκής
νομοθεσίας όπως αυτές ισχύουν
κάθε φορά)

Αυτό εννοούμε για να εννοούμαστε.

Η μήπως δεν εννοούμε εμείς ?

Μόνο που δεν εννοούν και άλλοι εκτός από εμάς !

ΤΩΡΑ ΒΑΦΤΙΖΟΥΝ ΑΠΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΥΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ

Για το Σχέδιο Νόμου «Επιτάχυνση της ανάπτυξης των ΑΠΕ για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής…» είχαμε τοποθετηθεί αναλυτικά στα τεύχη του Ε.Δ. 2570 & 2571.

Γράφαμε τότε για τις αρχές στις οποίες θα έπρεπε να βασίζεται ένα τέτοιο Νομοσχέδιο και γιατί το συγκεκριμένο Νομοσχέδιο δεν τις τηρεί. Ως τέτοιες αρχές αναφέραμε:

  • Τη μέγιστη εξοικονόμηση ενέργειας,
  • Τη μέγιστη συμμετοχή των πολιτών στην εξοικονόμηση ενέργειας και την εγκατάσταση ΑΠΕ στις περιοχές οικιστικής ανάπτυξης, με απευθείας ενθάρρυνση και επιδότηση και όχι εξαγορασμού τους με ανταποδοτικά οφέλη,
  • Τη μεγιστοποίηση της προστασίας δασικών, προστατευτέων (σκοπίμως δε λέμε προστατευόμενων, γιατί δεν είναι) περιοχών, αρχαιολογικών χώρων και τοπίων, τόσο αυτοτελώς για την περιβαλλοντική τους αξία που συμβάλλει στην αποτροπή της κλιματικής αλλαγής, όσο και γιατί αποτελούν συλλογική  περιουσία κρίσιμη για  όλους τους τομείς της οικονομίας.

Γράφαμε και για ότι θα έπρεπε να  αποκλείεται αναφέροντας:

  • Την εισαγωγή άλλων ρυπογόνων μεθόδων (λιθάνθρακα)
  • Την πυρηνική ενέργεια

Δεν συμπεριλάβαμε τότε σε ότι θα πρέπει να αποκλείεται, την ενέργεια που παράγεται από Μονάδες Καύσης Απορριμμάτων. Ίσως η φαντασία μας δεν έφτασε μέχρι εκεί, ίσως το θεωρήσαμε αδιανόητο κι όμως κι αυτό συνέβη! Στη σημερινή μορφή του Νομοσχεδίου η παραγωγή ενέργειας από Μονάδες Καύσης Απορριμμάτων βαφτίζεται Ανανεώσιμη Πηγή Ενέργειας, συμπεριλαμβάνεται και τιμολογείται -άρα και επιδοτείται- στον πίνακα της σελίδα 20 του Νομοσχεδίου!

Τι άλλο άραγε θα δουν τα μάτια μας να βαφτίζεται ως πράσινη ανάπτυξη μέσα σ΄ αυτό το Νομοσχέδιο που ψηφίζεται μέσα στο Έτος Βιοποικιλότητας και κοντά στην Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος!!!

Η καύση των απορριμμάτων:

  • αποτελεί την ακριβότερη επιλογή από όλες τις μεθόδους διαχείρισης,
  • δημιουργεί τις λιγότερες θέσεις εργασίας σε σχέση με κάθε άλλη μέθοδο,
  • εκλύει διοξίνες και πολλές άλλες τοξικές ουσίες,
  • δεν εξαφανίζει τα απόβλητα και τους ρύπους αλλά μεταφέρει τη ρύπανση στην ατμόσφαιρα, στο έδαφος και στα νερά,
  • αποτελεί το απόλυτο αντικίνητρο για την ανακύκλωση λειτουργώντας ανταγωνιστικά με το πρότυπο της πρόληψης, ανακύκλωσης και κομποστοποίησης των απορριμμάτων.

Κι όμως το λόμπυ συμφερόντων της καύσης επιμένει. Το έδαφος προετοιμάζεται εδώ και καιρό, αξιοποιώντας τις ανεπίτρεπτες καθυστερήσεις στη διαχείριση των απορριμμάτων με:

  • επισκέψεις παραγόντων της διοίκησης και αυτοδιοίκησης σε εργοστάσια καύσης σε πόλεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να γίνουν θιασώτες της καύσης,
  • Μονάδες Βιολογικής Ξήρανσης Απορριμμάτων, Δεματοποιητές κλπ που μειώνουν προσωρινά τον όγκο των απορριμμάτων και τα προετοιμάζουν για τη «μαγική λύση» της καύσης –ενώ αυξάνεται ακόμη περισσότερο το κόστος διαχείρισής τους- λίγο πριν από την επιβολή προστίμων στη χώρα για τη μη εκπλήρωση των υποχρεώσεών της στη διαχείριση των στερεών αποβλήτων.

Η ΚΑΥΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΗ ΠΗΓΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΤΟΠΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ ΝΑ ΔΕΧΘΕΙ ΔΙΟΞΙΝΕΣ ΚΑΙ ΤΕΦΡΑ

ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΠΡΑΣΙΝΗ ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΛΗΨΗ – ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ – ΚΟΜΠΟΣΤΟΠΟΙΗΣΗ

ΑΥΤΟ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΔΕ ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

ΑΛΛΑ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Για το πρόβλημα της διαχείρισης απορριμμάτων στην Κρήτη διαβάστε:

http://www.teetak.gr/images/stories/amak/efimerida27.pdf http://www.teetak.gr/images/stories/amak/entheto27.pdf

Διαβάστε και αυτά:   http://sikam.wordpress.com/2010/05/17

ΥΓ: ΚΑΙ ΕΝΩ ΓΡΑΦΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΑΥΤΑ ΜΑΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΙΠΟΛΗ. Ο Κ. Φ. ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΛΗΣ ΤΟ ΧΑΒΑ ΤΟΥ



5 Σχόλια

  1. […]  Και σχετικο αρθρο της Παρεμβασης Πολιτων Ερμιονιδας ΠΑΠΟΕΡ […]

  2. Κλασικό το σύστημα τους ,βαφτίζουν το κέρδος και την κλοπή «πράσινη ανάπτυξη» τη μείωση των ωρών εργασίας δικαίωμα και κάνουν ότι θέλουν…. Με πονηρά νομικίστικά παιγνίδια κάνουν πολιτική στα μέτρα τους …………………
    Αφού δεν μπορούνε να ψηλώσουν αυτοί θέλουν να κάνουν εμάς κοντότερους………. Ρεαλιστικές λύσεις…….. Τι να περιμένεις εντιμότητα ;

  3. […] δια της μεθόδου της βιολογικής ξήρανσης “βάζουν την καύση από την πίσω πόρτα”. Το σχέδιο αυτό άρχισε από καιρό, και με την αμέριστη […]

  4. […] > φαίνεται ότι περιλαμβάνει αρκετά στοιχεία των δικών μας, αλλά και των θέσεων των αυτοδιοικητικών κινήσεων […]

Σχολιάστε